na cześć kogoś

См. также в других словарях:

• cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… …   Słownik języka polskiego

• cześć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. czci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głęboki szacunek, poważanie, uszanowanie (dla kogoś, czegoś); także okazywanie tego uczucia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dla kogoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cześć — 1. Ktoś bez czci i wiary; ktoś wyzuty z czci i wiary «ktoś bez honoru, ktoś pozbawiony zasad moralnych»: (...) rewolucje miały takich karierowiczów bez skrupułów, bez czci i wiary (...). PrzWsp 4/1927. 2. Odsądzać kogoś od czci i wiary «oceniać… …   Słownik frazeologiczny

• na cześć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} w celu uczczenia kogoś, uświetnienia czegoś; dla wyrażenia uznania i szacunku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przygotowano na jego cześć uroczystą kolację. Bankiet wydany na cześć zagranicznej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pewna część ciała — {{/stl 13}}{{stl 7}} eufemistycznie: tyłek, siedzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypiąć na kogoś pewną część ciała. Stłuc sobie pewną część ciała. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• na wiwat — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} na cześć kogoś lub czegoś; dając wyraz radości lub uznania dla kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trąbić, strzelać, krzyczeć na wiwat. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niech żyje [żyją] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okrzyk na cześć kogoś, wyrażający życzenie długiego życia, radość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niech żyją państwo młodzi! Towarzysz pierwszy sekretarz niech żyje! {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… …   Słownik języka polskiego

• tył — m IV, D. u, Ms. tyle; lm M. y 1. «część, strona czegoś przeciwległa w stosunku do przodu, frontu, najdalej położona w stosunku do części przedniej danego przedmiotu; u człowieka: część ciała po stronie pleców, u zwierząt: część ciała najdalej… …   Słownik języka polskiego

• skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… …   Słownik języka polskiego

• w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… …   Słownik języka polskiego